- yetîmhâne
- (A.-F.)[ ﻪﻥﺎﺧ ﻢﻴﺘی ]yetimler evi.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
yetîmhâne
Look at other dictionaries:
yetimhane — is., Ar. yetīm + Far. ḫāne Yetim çocukların barındırıldığı, bakıldığı yer Yetimhanede başkumandandan bir telgraf buldum. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
hane — is., Far. ḫāne 1) Ev, konut 2) Ev halkı Oğlan iyiydi; becerikli, yumuşak huyluydu ama hanesi kalabalıktı. N. Cumalı 3) Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri, bölük, göz Dama tahtasında altmış dört hane vardır. 4) mat. Basamak 5) müz. Klasik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yetim — sf., Ar. yetīm Babası ölmüş olan (çocuk), babasız Açlarla, yetimlerle uğraşır ve ... biraz nüfuzu varsa yalnız onlar için kullanırdı. F. R. Atay Birleşik Sözler yetimhane Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yetimi okşamışlar, vay sırtım demiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
dârüleytâm — (A.) [ مﺎﺘیﻻاراد ] yetimhane … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
